Seismografisch Orkest

de holle noot die als een stem uit de hemel
valt en een krater achterlaat van verlangens
zich aan mij opdringt als een onvoltooid
meesterwerk van waanzinnige kreten en wilde
uitspattingen uit mijn vulkanische binnenste

veel te vroeg gaf ik mijn wanhoop gestalte
gevlucht in mijn eigen eenzaamheid
waar blijft toch de verlossing der gekken
nu de omringende bomen en rotspartijen
mijn wonden verzwijgen

en de nacht zich zo gewillig aanbiedt