God is dood... Lang leve God!
Als neerdalende stilte
komt duisternis. Een zwarte leegte,
die het verstrijken van tijd aangeeft,
het vallen van korrels.
Een versteend moment
dat door tijd zal slijten.
Tijd is alles! Tijd is niets...
De wegen van tijd
zijn wegen met kronkels in kronkels,
eindeloze paden waarvan
het eind altijd zichtbaar is.
Er is een man die over
een van die paden reist,
meer dan er naar Rome gaan.
Hij draagt zijn naaktheid
als een mantel.
Een geluid in zijn ooghoek.
Als een schallende trompet keert
het licht terug. Ratten vluchten
naar hun riolen voor
het onbeschrijfbare niets.
De dag is van ons!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten