we wisten alles
en konden zelfs meer
toen we jonger waren
dan de dagen
en de regenboog
geen kleuren had
jij zou de eerste vrouw
op de maan zijn
en ik je twee paar
verzwaarde schoenen
als bloedridders
speelden we indiaantje
zonder verlos
tussen de tanden
van de nacht
en reden op wolken
van paardenstof
ik weet nog steeds
niet of we stopten
met dromen omdat
we ouder werden
of dat de maan
ons geen sprookjes
meer influisterde
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten